คำกรวดน้ำ ของยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก

คำกรวดน้ำ ของยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก

            อิมินา ปุญญะกัมเมนะ ด้วยเดชะผลบุญของข้าพเจ้า...................

(ชื่อผู้สวด) ได้สวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกนี้ ขออุทิศถวายกุศลแด่คุณพระศรีรัตนไตร  คือ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์    และถวายเป็นพระราชกุศลแด่ พระมหากษัตริย์ทุก ๆ พระองค์ และอุทิศส่วนกุศลให้

แก่ บิดามารดา ครู อุปัชฌาย์ อาจารย์  ญาติสนิท มิตรสหาย ผู้มีพระคุณ และเทพเทวดาทั้ง ๑๖ ชั้นฟ้า ๑๕ ชั้นดิน (๑๔ ชั้นบาดาล) เบื้องบนตั้งแต่ชั้นจาตุมมะหาราชิกาจนถึงที่สุดพรหมา และเบื้องล่างต่ำสุด ตั้งแต่ -โลกันตมหานรกและอเวจีขึ้นมา จนถึงโลกมนุษย์ สุดรอบ ขอบจักรวาล อนันตจักรวาล ท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่ สิริคุต อำมาตย์  ตลอดจน  อินทร์ พรหม ยมยักษ์ คนธรรพ์ นาคา  พระเพลิง  พระพาย  พระพิรุณ พระยา

ยมราช   นายนิรยบาล เจ้ากรุงพาลี แม่พระธรณี แม่พระคงคา แม่โพสพ พระภูมิเจ้าที่ เพื่อนสาราสัตว์น้อยใหญ่ เจ้ากรรมนายเวร (เจ้าเกณฑ์ชะตา หมู่มาร บรรพบุรุษ เจ้าที่เจ้าทาง ผีบ้าน ผีเรือน ที่ข้าพเจ้าอาศัยอยู่ ภูตผี สัตว์นรก สัมภะเวสีทั้งหลาย อสูรกาย เปรตทั้งหลาย และสรรพสัตว์น้อยใหญ่ทั้งปวง) ท่านทั้งหลายที่ต้องทุกข์ขอให้พ้นจากทุกข์ ท่านทั้งหลายที่ได้สุขขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป

            ด้วยเดชะผลบุญแห่งข้าพเจ้าอุทิศให้ไปนี้ จงเป็นอุปนิสัยปัจจัย

ให้ถึงพระนิพพานในปัจจุบัน  และอนาคตกาลเบื้องหน้าโน้น เทอญฯ

พุทธัง อะนันตัง ธัมมัง จักกะวาลัง สังฆัง นิพพานะปัจจะโย โหนตุ

*********

“วิริเยนะ ทุกขะมัจเจติ” – คนจะพ้นจากทุกข์ได้ ก็เพราะความเพียร

“อุฏฐาตา วินทะเต ธะนัง” – คนหมั่นย่อมหาทรัพย์ได้

“อัปปัตโต โน จะอุลละเป” – ยังไม่ได้ทันได้ทันมี อย่าพึ่งพูดอวด